Przesądy

Oto dawne przesądy ludowe opisane przez Oskara Kolberga.



 Jak przy chrzcie dziecko płacze, zawsze będzie zdrowie.

 Lokator, wyprowadzając się z gospodarstwa, nie powinien go zamiatać, czego właściciel domu dopilnować powinien, bo szczęście z tego domu zabierze albo choć wymiecie.

Kukułka kogo okukuje z pieniędzmi, tj. kto ma pieniądze przy sobie, choć tylko jeden grosz, wtenczas kiedy usłyszy pierwszy raz z wiosny kukułkę, cały rok będzie miał szczęście.

 Drzewa w lesie, w które piorun uderzy, nie wolno brać do budowli, bo się w domu tym szczęścić nie będzie.

 Wychodzisz z domu, zakreśl nogą kółko; tak czynił Jagiełło.

Jak się jedzie z wizytą, a konie parskają, miłe przyjęcie;

Solniczki nie wywracać, lustra nie bić – bo kłótnia.

W poniedziałek kichnąć na czczo, to prezent czeka.

 Koszuli, pończochy, czepka włożonego na wspak nie należy już poprawiać, bo się trafi nieszczęście.

 Jeśli ktoś jedząc, w język się ugryzie, to znaczy, że pierwsze słowo, które miał powiedzieć, byłoby kłamstwem.

Lewa ręka świerzbi, będą dawać pieniądze, prawa – witać się albo liczyć.

 Powyżej przedstawione przesądy pochodzą z jednej z monografii regionalnych Oskara Kolbega pt. „Mazowsze” (Cz. 7 „Dzieła wszystkie”, Kraków – Warszawa, T. 72, s. 393- 412).

Sprawdź swoją wiedzę. Wykonaj ćwiczenie.